Het ene Afrikaanse kindje is het andere niet...

De driejarige zoon van onze gastheer is erg ingetogen, soms wat traag van begrip en kent ondanks alle gasten die hier al verbleven hebben geen woord Engels. Zijn beste vriendje springt in het rond in ons huis, vraagt om de vijf seconden een ballon in het Engels en speelt momenteel verstoppertje met Berdine met zijn water toy gun. Beiden erg interessante kereltjes, maar toch zo verschillend.

Morgen geven we naast onze gebruikelijke lessen wiskunde en Engels een uurtje game/play. We lezen het Afrikaanse verhaal van The Flute voor. Ik heb er echt wel zin in om weer vol enthousiasme mijn beste stemvervormings- en uitbeeldingskunsten boven te halen. Hopelijk zullen de kinderen het verhaal begrijpen. Daarna hebben we een oudervergadering op het schooltje, om de ouders op de hoogte te stellen van de nieuwe stiptheid omtrent het sluiten van de schoolpoort en om het project van Elien en Sofie mee te delen. Ik ben erg benieuwd om de ouders van onze kindjes uit de klas te ontmoeten. Ik hoop dat het voorstel van Kebba om de compounds (de familiewoningen) van de kinderen op te zoeken ooit werkelijkheid wordt.

Ondertussen heb ik ook in level 2 het liedje van “Broeder Jacob” in de Gambiaanse versie van “Little boy” aangeleerd. Die blokfluit, zo populair in deze streken. Wacht maar tot ie opnieuw een hit wordt in België. Net zoals het meest recente fuifnummer hier: de reggaeversie van “Barack Obama”. Een onmogelijk ritme om op te dansen, maar meezingen kan ik wel! Independence day was toch iets speciaals in Serekunda.

Het laatste nieuws on The Animal Freedom Front: er zit een muis in ons huisje die ongelooflijk goed verstoppertje kan spelen en de spin in de keuken wordt stilletjes aan een vaste huisvriend. De kip in onze tuin is na 4 uur eindelijk terug de straat opgejaagd en verbroedert nu gezellig met de ezel en de familie geitjes.

PS: En voor je begint te gillen om een muis, gelieve een beetje inlevingsvermogen en tact te tonen. Het beestje kan er tenslotte ook niets aan doen dat het klein is en snel kan sprinten. Zijn ego zal al niet te groot zijn, laat staan dat er dan nog van die vreemde grote wezens beginnen te tieren en te panikeren vanaf hij zijn snuit durft te vertonen. Je zou van minder een identiteitscrisis krijgen. Man man, het leven van een muis, zo hard.

Groetjes, Elke