maandag 9 februari 2009

maandag 09-02-2009

Heeeeeey iedereen,
Eerst en vooral wil ik dankjewel zeggen aan iedereen die onze blog volgt en reacties plaatst ! Dat is echt super om te lezen! Ik krijg er een krop in de keel van, het doet me veel deugd!
Hier is alles nog dik in orde. Vrijdag en zaterdag spraken we af met de leerkracht van school om de lessen te bespreken voor volgende week. Het voorbereiden van de lessen neemt nog veel tijd in beslag.
Zaterdag konden we eens lang slapen, zaaaaalig...tot we plotseling een luid getik hoorden in de kamer. Een lief vogeltje wilde ons die morgen wat pesten en tikte constant met zijn bek op het raam. We joegen hem weg en vielen daarna weer als een blok in slaap. Maar niet voor lang, want alle mensen zijn hier vroeg op en ze zijn ook niet bepaald erg stil. We mochten al van geluk spreken dat we niet wakker kwamen om 06.00u van de zingende man in de Moskee die al zijn gebeden luidkeels voor heel het dorpje voorzingt...en dat gebeurt dus iedere dag. Wat ben ik blij dat ik oordopjes meeheb J die ik nu toch wel gebruik om te slapen.In de namiddag gingen we naar het strand. Het was echt heel warm die dag, nog warmer dan de andere dagen. Wat zonnebaden en af en toe een voetje in de zee zetten, het was heel ontspannend. De zee is al enkele dagen redelijk wild. Daarom is het rode vlag en mogen we helaas niet (veel) zwemmen. Plotseling zagen we een heleboel mensen naar eenzelfde plek lopen. Daar was een visser die niet meer uit zee raakte en bijna verdronk. Sommigen doken achter hem aan. We weten niet of hij gered kon worden, want tegen die tijd waren wij weg. Natuurlijk hopen we wel van harte dat de visser nog vissen kan J!We worden onderweg echt overal aangesproken door de jongens die ons vragen hoe het met ons gaat. Ook heel veel kinderen achtervolgen ons. Zo liepen we vandaag over straat met werkboeken voor de leerlingen. De kinderen van op straat kwamen op ons af en vroegen ons ‘can you just please give me one book or a pencil?’. Ze liepen in een bende achter ons en achtervolgden ons totdat we bij ons huisje waren. ‘S avonds gingen we iets eten in Senegambia. Na een hele week brood, cornflakes en vreemde dingen te eten (waarvan we soms niet weten wat erin zit en dat is misschien maar best ook, haha) deed een deftige maaltijd wel heel veel deugd! Omelet champignon met frietjes, mmmm, mijn avond was direct weer goed!
Zondag sliepen we lang (tot 10u!), zalig gewoon! Daarna werkten we heel wat voor school en wandelden we naar het internetcafé. We waren alweer erg blij omdat we wat mails en reacties zouden kunnen lezen. We gingen het internetcafé binnen ... en lap ... geen internetverbinding! Dan moesten we het dus maar een dagje uitstellen.In de late namiddag maakten we een lange wandeling langs het strand tijdens de zondsondergang. De natuur is hier echt zooooo mooi. Prachtig om te zien! Opnieuw was er bijna iemand verdronken, maar deze keer zagen we wel dat hij gered kon worden. De golven zijn echt wild en het is dan ook niet slim om in het water te gaan, maar ja, met die Afrikanen hier weet je nooit...
We gaven Laddy (die hier ook in de compound woont) geld om naar de markt te gaan. Ze ging dan zorgen voor avondeten voor ons. Om 6 uur kwam ze met een grote schotel eten. Wij aten heel smakelijk onze buikjes rond. Toen kwam ze ons plotseling zeggen dat dit pas ‘de luch’ was en dat er nog zo’n schotel volgde voor ‘dinner’. We konden echt geen hap meer binnen krijgen en zetten de tweede schotel dan maar eventjes aan de kant. ’S avonds kwamen de leerkrachten van het schooltje op bezoek. We aten dan samen met hen de tweede schotel op. Elke avond wordt onze deur hier wel plat gelopen door vrienden van Modou of Omar. Wel leuk om telkens met veel mensen samen te zitten! Dan is er altijd wel wat tofs te beleven! Het is echt zalig om ’s avonds buiten te zitten. Nog lekker warm en toch heel aangenaam! Als ik er dan aan denk dat jullie daar in het koude België zitten dan moet ik toch wel eventjes bij mezelf lachen, hihi. De temperatuur stijgt hier nu alleen nog maar, dus het wordt steeds warmer en warmer.
O ja, we kregen vandaag een ‘Gambiaanse naam’ van de juicy man op het strand die drankjes verkoopt. Mijn naam is Binta en die van Elke is Jay. Elke heeft wel duidelijk laten merken dat ze ver van tevreden is met deze nieuwe naam:p. Ze blijft liever Elke zoals ze is J!
Sommigen van jullie vroegen mijn adres hier. Hou jullie vast, hier komt het :
C/o Berdine Joos, Modou Ceesay
PO Box 2515
Serekunda
The Gambia
West Africa

Tot een volgende!!! Bye bye!
Berdine -X-

Geen opmerkingen: