Zondagmorgen… een aangename verrassing : ‘de bakker stond aan de deur’. Tis te zeggen een mannetje met een bak op zijn fiets met daarin boterkoeken, croissants, chocoladekoeken, … Allemaal heel vers en nog lekker warm! Ik kon dat echt niet aan me voorbij laten gaan en kocht 3 koeken die ik onmiddellijk allemaal opat! Dat heeft me gesmaakt!!
Maandag… een nieuwe week, een nieuw avontuur!
Het stonk al 2 dagen verschrikkelijk in onze slaapkamer. Ik wist maar niet van waar het kwam dus gingen we op onderzoek uit. Het verdict … een dode muis onder de kast!! Helemaal zacht en rot. Wegens gebrek aan deftig materiaal heeft Elke hem dan maar uitgehaald met een pollepel. Het zal je maar overkomen… een Afrikaanse muis gedood door Belgen!
Voor de rest de hele week druk aan ons werothema (over Gambia) gewerkt, waarover we les zullen geven als we terug stage hebben in België.
Deze week niet alleen elektricteitspannes, maar ook waterpanne gehad. Geen water om onze o zo vuile voetjes te wassen, geen water om ons haar te wassen en ook geen water om de wc door te spoelen!!! Je kunt het gevolg al raden he. Gelukkig is het nu alweer opgelost en is er weer water in overvloed!
Hier zijn heel weinig winkeltjes, wel cornershops, maar daar kun je praktisch niks kopen. Nu hadden we een grote winkel gevonden in Senegambia, een soort kleine supermarkt, waar we heel veel konden kopen (wc-papier, koekjes, tonijn, …). We gingen er deze week naartoe en we konden onze ogen niet geloven!!! Van de ene op de andere dag was hij gesloten en stond alles leeg!!
We aten deze week weer heel wat Afrikaanse schotels: chicken yassa, domoda, benachin, … Het smaakt nog altijd zo spicy dat onze neus er spontaan van begint te lopen :p.
Zaterdag was er een verjaardagsfeestje voor Sulliman en mij omdat we in dezelfde week jarig zijn. We gingen het vieren bij hem thuis, een eindje verder dan Serrekunda. We overleefden de dolle rit in de bustaxi waar een hevige discussie ontstond tussen Matty en de chauffeur omdat hij ons teveel wilde laten betalen. Matty, met al haar overtuigingskracht en Afrikaanse furie nam het voor ons op en kreeg uiteindelijk een prijs die aanvaardbaar is. Tis toch zo`n lieve!!!
Na het feestje bij Sulliman gingen we ook nog naar Senegambia. Daar hadden we afgesproken met Nederlanders die hier voort moment ook zijn, Ze trakteerden ons de hele avond en als jarige kreeg ik zelfs een cocktail en een verjaardagsliedje dat ze speciaal voor mij lieten draaien, als dat niet lief is :). Een verjaardag op zijn Afrikaans, om nooit te vergeten!!!
Zaterdag was het hier trouwens weer branddag. Op de laatste zaterdag van iedere maand steken ze alle vuilnisbelten langs de straten in brand en laten ze die uitroken. Rookpluimen en stank a volonte dus...
Donderdag komen mijn ouders en zus op bezoek. Weer iets om naar uit te kijken!!
Berdine –X-
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten