zondag 1 maart 2009

Mister Joof, he had a shop, hia hia ho

Lesgeven is toch plezierig. Ik vind het nog steeds echt machtig om voor een klas van 50 kinderen te staan en ze allerlei werkvormen en oefeningen aan te leren in de hoop dat ze de nieuwe woordenschat (rond thema “the shop and the market”) niet alleen kunnen opnoemen, maar ook daadwerkelijk gaan gebruiken buiten de school. Eens werken zonder handleiding is een grote opluchting. Kan ik eindelijk eens al mijn creativiteit ten volle inzetten en stimuleren, met de (enorm geapprecieerde) hulp van de andere studenten. Dank u, Tine en Omar, om ons te laten vertrekken naar dit schooltje.

Toch even een kort berichtje naar de medestudenten van de KHBO toe : stort u vol plezier en enthousiasme op de komende climax van de modules, het begin van de ingroeistages en het werken voor uw onderzoeksproject. Om het met een streepje wijsheid op grootmoeders wijze te zeggen: liever een fanatiekeling met geen sociaal leven maar wel een Lager Onderwijs-diploma dan een “tweede kans in september”. Je moet maar even pretenderen een student in India te zijn die de enige hoop van de familie is om later genoeg geld te verdienen om het hele bolwerk van neven en nichten te ondersteunen. Beeldt u vooral niet in een student in Gambia te zijn, want à la “African time” zal je er toch niet geraken.

Woensdag is ons Hanne verjaart. Hebben Liesbeth en ik mooi de living versiert met ballonnen en slingers om 23u ’s avonds om haar te verrassen. Je had haar gezicht moeten zien toen ze ’s ochtends de kamer binnenkwam, echt fijn!

Deze week heb ik eveneens vergaderd over de sportdag in april, gediscussieerd over de gevolgen van onderwijs in het Engels met Liesbeth en Hanne, groenten als didactisch materiaal gekocht op de markt (man, ik ben zo slecht in afdingen, dat zit gewoon niet in mij!), naar Rancid geluisterd met Sofie, gevoetbald met de meisjes van de klas, veel kordater gereageerd tegen mannelijke plakkers, peanutkoekjes gegeten, Afrikaanse kleren gekocht (jihaa) en teveel gezongen zodat ik nu even hees ben.

Tschuss, Elke

1 opmerking:

Anoniem zei

Dag Elke,
Je bent toch een lerares in hart en nieren als ik zo je berichtje lees. Leuk dat je het zo graag doet, dat lesgeven.
Leuk dat je ginder ook eens een verjaardag kan vieren.
Oefen ook wat in het afdingen, kan altijd van pas komen. Tussen haakjes: ik kan dat ook niet!
Dikke knuffel
je mama