zondag 8 maart 2009

Harde confrontatie met de realiteit

Vorige zondag werden we wakker met het vooruitzicht even een duik te nemen in het zwembad van het Senegambia hotel, geheel op James Bond wijze. Maar dat is er dus niet van gekomen. Matty belde ons in de namiddag immers op omdat we vlug naar het schooltje moesten komen want er was gestolen in het lokaal waar al het ingezamelde materiaal uit de container stond. Wegens gebrek aan een auto, ben ik dan maar beginnen rennen. Zo’n twintig minuten in de felle zon, kwestie van mijn conditie eens te testen. Maar toen ik in het schooltje aankwam, was de deur van het lokaal op slot en waren de bouwvakkers rustig aan het werk. Even later kwam Matty echter en legde uit wat er gebeurd was. Blijkbaar heeft één van de werkjongens het slot geforceerd om wat spullen te stelen, toen hij op heterdaad betrapt werd door Kebba. Kebba belde naar Matty en samen contacteerden ze Modou (die een beetje verantwoordelijk is voor het schooltje). Maar Modou wou de hele zaak geheim houden en daar was Matty niet mee akkoord. Want als later zou blijken dat er dingen gestolen waren, zou Kebba de schuld krijgen omdat hij daar conciërge is. We hebben dan maar nieuwe en sterkere sloten gekocht (die minder gemakkelijk te forceren zijn) en hebben naar Tine gebeld om haar advies hierover te vragen. Ik vind het spijtig dat we niet meer kunnen doen, vooral omdat Kebba zich echt onveilig begint te voelen in het schooltje, maar we kunnen niets beters bedenken. Wachten tot de groep Belgen aankomt in april die moet beslissen wat er zal gebeuren met het materiaal.

Wat me vooral raakt is het feit dat we Modou helemaal vertrouwden. Ik had dan ook echt niet verwacht dat hij die zaak zou geheim willen houden. Hij had zelfs de andere meisjes teruggeroepen en gezegd dat er niks aan de hand was. Terwijl Matty me op dat moment uitlegde dat er gestolen was. Pffff. Eerlijkheid, ze hebben daar in Gambia toch een andere definitie van.

Geen opmerkingen: