Ik probeer me dan ook zo goed mogelijk de boekjes van Veilig Leren Lezen te herinneren zodat ik daaruit wat inspiratie kan opdoen (zinnetjes met bijpassende tekeningen, het juiste woord aan de tekening koppelen, hetzelfde woord in een rijtje aanduiden, ...) maar dat moet dus allemaal klassikaal gebeuren omdat er te weinig handboeken zijn. Toch is er al vooruitgang zichtbaar. De kinderen kunnen korte, gemakkelijke zinnetjes zoals “the bag is green” en “I jump on the bed” lezen. Het grootste probleem is dat de leerlingen moeten leren lezen in een vreemde taal. Ze linken het woord gewoon niet aan de betekenis. De zot die dit systeem ooit heeft uitgevonden, had toch wat meer rekening mogen houden met de gevolgen op didactisch vlak.
Volgende week beginnen we ook met onze eerste stapjes in het volwassenenonderwijs. Kwestie van geen tijd meer over te hebben om nog te participeren aan culturele integratie. Maar natuurlijk hebben we er zin in. We zullen proberen de vrouw die verantwoordelijk is voor de medische post te leren lezen en schrijven. Het zal zonder twijfel een trial-and-error methode worden, op en top Gambia dus.
Er waren vandaag opeens twee nieuwe kindjes in de klas: Jainaba en Samba. En niemand die dat tegen ons verteld, ze gaan gewoon neerzitten en beginnen de les mee te volgen. Toen we Kebba daarover aanspraken (je kan het je wel inbeelden: vol vuur in mijn geval) gaf hij wel wat meer uitleg. En net zo gemakkelijk als er nieuwe kindjes opduiken, verdwijnen er. Van de ene op de andere dag komt Alasana niet meer naar school. Zijn moeder verhuisde gisteren naar Guinea en Alasana moest mee. Echt wel raar. Vooral omdat we ons niet kunnen voorbereiden op zulke dingen. Terwijl je als leerkracht toch wel met elk kindje een band hebt opgebouwd na zes weken.
Speciaal voor Julie: mijn tekenkunsten en de letterboekjes ter remediëring van de zwakste leerlingen:
En dit bericht is nog niet gedaan! Vandaag hebben Berdine en ik ook een lesje rond België gegeven. Toen ik de tekeningen van het vijfde leerjaar uit Christus-Koning toonde, werden de leerlingen echt heel stil. Ze waren zo aandachtig aan het kijken. Ook de voorwerpen die ik meegekregen had (een frietzakje, een vlag, knikkers) waren boeiende materialen. Als afsluiter van de les kregen de leerlingen elk een stukje Belgische chocolade, mmhmm! Dankuwel aan de klas van juf Heidi.
1 opmerking:
Tof om te horen en juf. Elke, je ziet er heel goed uit op de foto! Ik ben vorige week nog eens met de klas gaan kijken naar jullie site en de kinderen hebben een reactie (hopelijk een beetje zinvol!) achtergelaten in jullie gastenboek)Ik moet dringend nog eens kijken voor die mail over de activiteiten in mei! Doe ik deze week zeker! Hou je taai, hé!
warme groet,
Heidi
Een reactie posten